کد مطلب:141600 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136
ورود مسلم به کوفه
مسلم به سمت كوفه اسب می راند تا این كه در پنجم شوال وارد كوفه شد. [1] او به منزل «مختار بن ابی عبید» وارد شد. [2] مختار شیعیان را دعوت كرد تا همه گرداگرد مسلم فراهم آیند. پس نامه حسین علیه السلام را كه پاسخ به آنها بود خواند. آنها همه از شوق گریه كردند. در محضر او خطبا و سخنوران كوفی، چون «عابس شاكری»، «حبیب اسری» خطبه خواندند. [3] .
این خبر به (لقمان بن بشیر انصاری» كه استاندار یزید در كوفه بود رسید. او از جای برخاست و برای مردم خطبه ای ایراد كرد و آنها را تهدید كرد. پس از آن «عبدالله بن سعید حضرمی» كه با بنی امیه هم قسم بود به اعتراض از جای برخاست و جلسه را ترك كرد. او و «عمارة بن عقبه» داستان لقمان را در نامه ای به یزید نوشتند و تصریح كردند كه حاكمی كه گماشته است ضعیف است یا این كه خود را به ناتوانی زده است. [4] پس از عبدالله، سایر جیره خواران حكومتی از قبیل «عمارة بن ولید» و «عمر بن سعد بن ابی وقاص» نامه های مشابهی برای یزید فرستادند. [5] .
علت ورود مسلم به منزل مختار این بود كه مختار از زعمای شیعه به شمار می آمد و به امام حسین علیه السلام وفادار بود. علاوه بر این، مختار داماد «لقمان بن بشیر» - حاكم وقت كوفه - بود. بی تردید تا زمانی كه مسلم در خانه مختار بود لقمان بن بشیر متعرض او نمی شد. این انتخاب مسلم گویای درایت و احاطه او به موقعیت های اجتماعی است. [6] .
این خبر به (لقمان بن بشیر انصاری» كه استاندار یزید در كوفه بود رسید. او از جای برخاست و برای مردم خطبه ای ایراد كرد و آنها را تهدید كرد. پس از آن «عبدالله بن سعید حضرمی» كه با بنی امیه هم قسم بود به اعتراض از جای برخاست و جلسه را ترك كرد. او و «عمارة بن عقبه» داستان لقمان را در نامه ای به یزید نوشتند و تصریح كردند كه حاكمی كه گماشته است ضعیف است یا این كه خود را به ناتوانی زده است. [4] پس از عبدالله، سایر جیره خواران حكومتی از قبیل «عمارة بن ولید» و «عمر بن سعد بن ابی وقاص» نامه های مشابهی برای یزید فرستادند. [5] .
علت ورود مسلم به منزل مختار این بود كه مختار از زعمای شیعه به شمار می آمد و به امام حسین علیه السلام وفادار بود. علاوه بر این، مختار داماد «لقمان بن بشیر» - حاكم وقت كوفه - بود. بی تردید تا زمانی كه مسلم در خانه مختار بود لقمان بن بشیر متعرض او نمی شد. این انتخاب مسلم گویای درایت و احاطه او به موقعیت های اجتماعی است. [6] .
[1] مروج الذهب، ج 3، ص 248.
[2] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 355.
[3] درباره سخنان «عابس» و «حبيب» در ضمن بحث از هر كدام سخن خواهيم گفت.
[4] ابصار العين، ص 80.
[5] الارشاد، ج 2، ص 41.
[6] حياة الامام الحسين، ج 2، ص 345.